Medewerkers

We functioneren als team en kunnen hierdoor nog gerichter de zorg inzetten, omdat wij kijken welke collega past bij de cliënt. Ook is het fijn om samen te sparren, zorgen en mooie momenten te delen. Maar wie zijn wij dan? Dat lees je hieronder

Jacolien

‘De puurheid van mensen, daar houd ik van’

Jacolien is de oprichter van JACOLIEN. “Ik wil oog hebben voor de wensen en verlangens van de cliënt. De puurheid van mensen, daar houd ik van. Daar moet je soms iets extra’s voor willen en kunnen doen. Een voorbeeld: een cliënt was vergeten suiker te kopen en die had ze juist nodig. Dus gingen we in mijn auto op weg naar de supermarkt. In de verte zagen we de dijk. Mijn cliënt herinnerde zich die dijk en gaf aan dat ze daar al heel lang niet meer was geweest. Op dat moment realiseerde ik me waarom ik als zelfstandige ben gaan werken. Om daar waar nodig even van het voorgenomen programma af te stappen en spontane dingen te doen. We zijn naar de dijk gereden, hebben daar gestaan en gekeken en de tijd genomen voor herinneringen. Een heel emotioneel moment voor de cliënt. Maar ook voor mij.”

Naomi

‘Mijn doel is het zorgen voor rust, vertrouwen en de juiste ondersteuning’

Naomi wordt oprecht blij van het contact met haar cliënten en de band die ze met hen opbouwt. “Veel van mijn cliënten hebben dementie. Ze vergeten dingen. Hoe speciaal is het dan als ik binnenkom en ze herkennen mij. Elk bezoek en iedere client is mij dierbaar. Soms is het een uitdaging om ervoor te zorgen dat de cliënten alle hulp krijgen die nodig is. Maar als ik daar erg mijn best voor doe en het lukt, geeft dat veel voldoening.

Mijn missie? Dat cliënten zich gehoord, gewaardeerd en begrepen voelen. Ik vind het belangrijk om op een persoonlijke en respectvolle manier met ze om te gaan, zodat ze hun eigenwaarde behouden en zich gesteund voelen. Ook voor de partner en het gezin wil ik er zijn, zodat ze weten dat ze er niet alleen voor staan.”

Saskia

‘Mijn missie is dat mensen met dementie behandeld worden als volwassenen met een eigen mening en dat hun mening ook gerespecteerd wordt’

Een tijdlang werkte Saskia als financieel administratief medewerker. “Dat werk gaf me uiteindelijk geen voldoening meer. Daarom besloot ik me te laten omscholen. Tijdens mijn opleiding werkte ik met mensen met dementie. Daar lag mijn hart. Het is mooi om een band te krijgen met iemand, die het allemaal niet meer weet en die zichzelf verliest. Ik wil deze cliënten het vertrouwen, de geborgenheid en de veiligheid geven, die ze nodig hebben.”

Waar Saskia oprecht blij van wordt? “Als cliënten aangeven dat ze het fijn vinden dat je er bent. Dat merk je meteen. Ik wil mensen met dementie laten voelen en weten dat ze er mogen zijn. Mijn missie is dat ze behandeld worden als volwassenen met een eigen mening en dat deze ook gerespecteerd wordt. Dat iedereen in hun omgeving, ook zo met de dementerende omgaat. Vertrouwen, begrip en respect wil ik bieden en samen werken aan een veilige thuishaven, totdat het thuis echt niet meer gaat.”

Coby

‘Wat ik nastreef, is om het leven van de cliënt een stukje mooier te maken. Om die lach op iemands gezicht te zien’

Jarenlang zorgde Coby in de privésfeer voor iemand en dat ‘zorgen voor’ liet haar niet meer los. “Daarom ben ik in de thuiszorg gaan werken en ben ik nu als ambulant medewerker werkzaam bij JACOLIEN. Wat er zo mooi is aan dit werk? Het luisteren naar de cliënt en zijn naasten en het je vervolgens verdiepen in wat er speelt en wat iemand nodig heeft. Samen zoeken we naar oplossingen. Voortdurend vraag ik me af, waar ik iets voor die ander kan betekenen en blijf ik zoeken naar manieren om het leven en de zorg te optimaliseren.”

Het is Coby’s doel om de cliënten te helpen zo lang mogelijk in zijn of haar eigen omgeving te blijven wonen. “Wat ik nastreef, is om het leven van de cliënt een stukje mooier te maken. Om die lach op iemands gezicht te zien. En omdat ik er veel waardering en dankbaarheid voor terugkrijg, voelt dit niet als werken.”

Eefje

‘Ik wil de cliënten laten voelen dat ze er niet alleen voor staan; dat ze gehoord en gezien worden’

Vanaf de eerste dag in de zorg wist Eefje dat ze met mensen met dementie wilde blijven werken. “Mensen met dementie zijn eerlijk. Ze laten je weten of ze iets prettig vinden of niet. Vaak zijn het mensen die zich niet goed kunnen uitdrukken met woorden. Door mensen aandacht te geven en te leren kennen, kun je ze lezen. Kleine veranderingen in gezichtsuitdrukking of houding betekenen al heel veel. Die aandacht vind ik heel belangrijk. Ik wil de cliënten laten voelen dat ze er niet alleen voor staan; dat ze gehoord en gezien worden.”

Bij JACOLIEN is de tijd nemen en aandacht geven belangrijk. “Dat geeft ons als ambulant medewerkers de kans om écht een band op te bouwen met de cliënt. Welke wensen heeft hij of zij. Samen kijken we naar wat er wél nog mogelijk is of waar er een passende oplossing gevonden kan worden. Onze cliënten blijven het liefst zo lang mogelijk in hun vertrouwde omgeving en daar doe ik graag mijn best voor.’

Linsey

‘Mijn streven is dat cliënten op een veilige manier zo lang mogelijk de regie over hun eigen leven kunnen behouden.’

Linsey ging 13 jaar geleden in de zorg werken. Ze deed de opleiding ‘Zorg en Leefomgeving’ die is gericht op werken op een zorgboerderij. Op het moment dat ze haar diploma behaalde, was er geen werk. Linsey vond een baan in een verpleeghuis. Daar ontdekte ze dat haar hart bij werken met ouderen ligt. “Ik ben toen de opleiding Verzorgende IG gaan doen. Lange tijd heb ik met veel liefde en passie in de thuiszorg gewerkt. Maar de zorg veranderde en ik had naar mijn mening niet voldoende tijd om te luisteren naar de mensen. De overstap naar JACOLIEN was onvermijdelijk en heel logisch voor mij. Bij JACOLIEN vind ik de rust en tijd om er voor de volle 100 procent te zijn voor mijn cliënten.”

Er wordt verwacht dat mensen langer thuis blijven wonen. Daar wil Linsey graag in ondersteunen en begeleiding bieden naar iets nieuws als het thuis wonen echt niet meer gaat. “Iedere client is anders en het is een uitdaging om de dingen die belangrijk of goed voor ze zijn uit te zoeken en zo goed mogelijk te regelen. Het mooiste aan mij werk vind ik dat cliënten je gaan herkennen, hoe ver ze soms ook zijn in hun ziektebeeld. De glimlach op hun gezicht als ik binnenkom of ze aanspreek, daar doe ik het voor.”

Dora

‘Wraf, wraf, waf.’ Dat betekent: ‘knuffelen, knuffelen en knuffelen, dat is míjn missie!’

Dora loopt sinds 2024 stage bij JACOLIEN. Ze is nog jong, maar heeft nu al haar sporen dubbel en dwars verdiend. Ze woont bij het gezin van Jacolien, maar zo nu en dan gaat ze mee naar cliënten. Die bezoekjes worden enorm gewaardeerd. Wat de cliënten en Dora vooral doen? Knuffelen, heel veel knuffelen, maar ook samen wandelen. Zelfs de meest onrustige client wordt al rustig als Dora uit de auto stapt. Een brede lach, de dementie schuift even naar de achtergrond en de client is er weer even zichzelf. Een moeilijk gesprek over opname? Als Dora meegaat en haar knuffels uitdeelt, is er afleiding waardoor de boodschap minder zwaar wordt ontvangen.

Wat Dora er zelf van vindt? Dora : “Wwraf, wraf, woef.” En dat betekent dat ze heel veel plezier beleeft aan de bezoekjes. Dora ziet de mensen opleven en lachen en geniet zelf ook van de aandacht, de knuffels, de vrolijkheid, gezelligheid en liefde. Goede reden voor Dora om af en toe spontaan een poot of snuit op iemands knie te leggen. En dáár worden de cliënten weer blij van. Ze vinden Dora lief, schattig en zacht!